20 januari 2008

Feestje!

Terwijl ik de trap afloop, hoor ik het geroezemoes bij ons in de woonkamer. Ik kan mijn glimlach niet onderdrukken. Even geniet ik van het moment. Daar binnen zitten onze vrienden. En dat zijn niet zomaar een paar vrienden. Er wordt al snel gezegd dat je iemands vriend bent, maar niets is minder waar. Je hebt namelijk 'vrienden' en echte vrienden. En ik geniet dus van de aanwezigheid van onze echte vrienden. Het zijn de mensen waar ik mezelf kan zijn met al mijn onhebbelijkheden. Zij maken dat ik me gewenst voel, gewaardeerd en ontzettend geliefd. Dat is wat onze vrienden met mij doen. De glimlach verlaat mijn gezicht niet als ik de woonkamer betreedt. Nee, mijn glimlach maakt plaats voor een stralende lach. Een grapje, een grolletje, een goed gesprek, een roddel, een sterk verhaal, gebeurtenissen en belevenissen, een hapje en een drankje zorgen voor een geweldige avond. Diep in mijn hart zou ik iedere maand wel zo'n feestje willen geven, of eigenlijk iedere week. Juist die mensen om je heen hebben waar je je altijd op je gemak voelt, mensen die het ook nog eens leuk met elkaar kunnen vinden.
Ik herinner me nog goed dat ik 18 werd. Ik had het helemaal in mijn hoofd. Het zou een geweldige avond worden. Al mijn 'vrienden' zouden komen en het moest een avond worden om nooit te vergeten. En dat klopt. Ik ben die avond nooit vergeten, maar niet omdat het geweldig was of leuk of gezellig. Nee, we zaten met z'n allen in een hele grote kring en er werd weinig of niet gepraat. Ik miste mijn ouders die ik die avond weggestuurd had omdat ze misschien het ijs wel hadden gebroken. Zelden heb ik me zo ongelukkig gevoeld als die avond. Zelden heb ik het zo druk gehad. Omdat niemand met elkaar praatte, moest ik met iedereen een praatje gaan maken. En dus lag ik 's avonds uitgeput, zwaar teleurgesteld en vooral ontzettend verdrietig in mijn bed en ik maakte de afspraak met mezelf om nooit meer mijn verjaardag te vieren.
Het heeft wat jaren geduurd, maar ik ben het voorzichtigaan weer gaan proberen. Ik werd ouder en 'vrienden' werden kennissen of het werden echte vrienden en op een gegeven moment beleefde ik weer plezier in mijn verjaardag.
Nu vier ik alles wat er te vieren valt. Onze vriendenclub is werkelijk veruit de leukste club die er bestaat. En laat ik mijn familie niet vergeten! Iedereen is me ontzettend dierbaar, maar wat me vooral opvalt is dat iedereen die tegenwoordig op onze feestjes komt me ontzettend gelukkig maakt alleen al door hun aanwezigheid. En daar gaat het toch om! Ik kan niet wachten op het volgende feestje...

2 opmerkingen:

Tim D zei

Iemands onhebbelijkheden zijn juist de eigenschappen die het karakter van iemand bepalen. Dit maakt ze volgens mij meer tot hebbelijkheden.
Niet verstoppen, maar lekker ventileren die handel!
Jammer dat we zo vroeg weg moesten!

Nan zei

@ Tim D: Inderdaad erg jammer!!!