Anders

Hij stond om half 7 naast ons bed. Hij had er helemaal zin in. Hij was jarig en dat betekende taart! Juul stond al achter hem met haar cadeautje en zo zaten we om vijf over zeven op bed met twee uitgelaten kinderen. Toen we rond half 9 allemaal gedoucht en aangekleed waren, was het tijd voor ons cadeau. Een vrachtwagen van Playmobil en hij was er dolgelukkig mee! Hij heeft er heerlijk mee zitten spelen tot de eerste visite kwam. Dat waren Opa & Oma. Nog niets aan de hand dus, maar naarmate het drukker werd en het huis zich vulde met, in onze ogen, een hoop gezelligheid werd Sep steeds stiller. Hij probeerde zich terug te trekken tussen zijn speelgoed, maar hij bleef het middelpunt van de belangstelling. Hij wilde geen handje schudden, geen kusje, geen cadeau. Hij wilde geen aandacht. Op een gegeven moment zag ik hem zitten en bedacht me dat hij diepongelukkig moest zijn. Het huilen stond hem nader dan het lachen en hij maakte zich druk om al zijn nieuwe aanwinsten. Uiteindelijk hebben we hem even 'op bed gelegd' wat eigenlijk neer kwam op anderhalf uur rustig spelen op zijn kamertje. Hij was aardig bijgetrokken, maar toen hij beneden kwam, vond hij het nog steeds te druk. Rond 5 uur, toen iedereen vertrokken was, werd hij weer zichzelf. Hij had weer praatjes, rende rond en kwam knuffelen. Dit was onze Sep! 's Avonds hebben Anton en ik besloten om het volgend jaar anders te doen. Misschien wel helemaal niet. Als hij er zo ongelukkig van wordt dan vieren we zijn verjaardag liever gewoon met z'n vieren. Het is de bedoeling dat hij geniet en niet wij. Kijk voor Juul en mij zijn het prachtige dagen. We hebben iedereen die ons lief is om ons heen en daar genieten wij van, maar voor Sep hoeft het niet zo nodig. Anton herkent dat heel erg. Ook hij heeft rond zijn verjaardag zoiets van; laat maar, daar heb ik geen zin in. Meestal nodig ik toch iedereen uit en als het feest dan voorbij is, laat Anton altijd weten dat hij het weer supergezellig vond en dat hij blij is dat ik het toch maar weer georganiseerd heb. Maar Sep, nee, die maken we er echt niet blij mee. Dus volgend jaar of in besloten kring of kleinere groepjes, niet van 11 tot 5 maar van 11 tot 1 of gewoon iets leuks doen met z'n viertjes. We zullen zien, maar het gaat wel anders! We willen graag een jarige die geniet en niet een jarige die zich vreselijk ongelukkig voelt.