Kralen strijken

De nieuwe rage bij ons thuis is kralen strijken. Juul heeft welgeteld vier vormpjes en bakken vol plastic kraaltjes. De vormpjes bestaan uit allemaal pinnetjes en daar kun je dan weer de kraaltjes op doen. Als de hele vorm vol zit, doe je er een stukje strijkpapier (wist twee weken geleden niet eens dat het bestond) over heen en strijk je de kralen tot ze versmolten zijn met elkaar. Door die rage is ons huis nu vergeven van de autootjes, sterretjes, hartjes en prinsessen. Dat zijn namelijk de vormpjes die Juul heeft.
Maar nu moet ik eerlijk bekennen dat Juul vooral de maakster is van de collectie hartjes en sterretjes, want ik ben degene die de autootjes en de prinsessen maakt. Mijn eerste auto maakte ik zodat Juul een voorbeeld had. Dan wist ze precies waar de banden moesten, het stuur en de raampjes. Op die manier begon ik ook aan de prinses. En voor ik het wist, zat ik iedere dag een auto of een prinses te maken. Het is gewoon domweg kralen op een vormpje aanbrengen, maar het werkt enorm ontspannend. Je bent zo lekker bezig met het uitzoeken van de juiste kleuren en het leggen van de kralen dat je nergens anders meer aan denkt. Mijn gedachten staan stil. Er heerst totale rust in mijn hoofd. En ik vind het heerlijk!
Vanmiddag vroeg Juul of Anton en ik mee wilden 'spelen' met de kralen. Dus zaten we na een minuut of vijf met z'n allen aan tafel in de kralenbakken te graaien. Juul haakte na ongeveer vier kralen af en ging een puzzel maken, maar Anton en ik graaide gretig verder. Nou wil ik er wel even bij zeggen dat Anton de laatste twee dagen hondsberoerd is, dat hij net beneden was voor een kopje thee, maar dat hij toch lekker meedeed. En ook ik hoefde even niet te zorgen of te denken. Ons resultaat: een ietwat vreemde auto, een prinses in trouwjapon en een half uurtje ontspanning!