Hyves

Wie vraagt zich af en toe niet eens af hoe het met die oude schoolvriendin gaat, of met dat ex-vriendje uit je puberteit? Tegenwoordig is er een makkelijke manier om daar achter te komen. Je gaat op Hyves. Hyves is wat mij betreft een geweldige uitvinding. Ik heb al heel wat oude bekenden gezocht en gevonden. Soms kijk ik alleen maar wat rond bij zo iemand, soms zet ik een krabbeltje neer. Zo is mijn nieuwsgierigheid gestild of er is na jaren weer eens contact.
Soms weet ik niet eens meer waarom het contact ooit verbroken is. Er waren destijds irritaties, ruzies of onbegrip. Sommige vriendschappen bloedden dood, verkeringen gingen uit of je verloor elkaar domweg uit het oog. En nu dus weer contact. Contact met klasgenoten waar ik toen alleen maar gedag tegen zei en waarvan ik geen idee had wat hun toen bewoog. Nu krabbel je wat weg over werk of kinderen en stel je voor om eens een reunie te organiseren omdat je erachter komt dat het toch wel heel leuk is om te weten wat iedereen heeft beleefd de afgelopen jaren en waar ze terecht zijn gekomen. Je nodigt mensen uit als 'vriend' en zo groeit je aantal 'vrienden' gestaag. Natuurlijk word je zelf ook regelmatig uitgenodigd en het is leuk om te weten dat mensen de moeite hebben gedaan om je op te zoeken. Sommige mensen daarentegen nodigen je uit terwijl je liever hebt dat deze mensen blijven toebehoren tot het verleden. En die mensen zijn opdringerig. Het zijn de mensen die ik regelmatig weiger, maar die blijven terugkeren. Doordat ze terugkeren, blijven ze in je gedachten en ben je op een gegeven moment toch benieuwd hoe hun leven verlopen is. Uiteindelijk accepteer je ze maar. Zij blij omdat je ze na vele pogingen eindelijk hebt toegelaten tot je clubje 'vrienden', jij voorzichtig omdat er niet teveel contact moet ontstaan. Maar hoe dan ook, het is geinig dat Hyven. Een stapje terug in het verleden met een kijkje in het heden.