Boos

'Mam, je bent de hele dag al boos' zei Juul vandaag om een uur of 12. We zijn nog maar op de helft dacht ik nog bij mezelf, maar gevoelsmatig voelde het inderdaad als een dag. Ik was ook boos op ze toen ze me erop aansprak. Ik kon me ook voorstellen dat het voelde alsof ik de hele dag al boos was. Maar wat moet je als Juul Sep met zijn hoofd tegen de muur slaat? Sep Juul in haar arm bijt? Juul Sep de laatste drie treden van de trap afduwt, Sep de vingers van Juul tussen de deur gooit, Juul aan de haren van Sep trekt, Sep met een tractor op het hoofd van Juul staat te rammen? Is het dan heel gek dat Mama boos wordt? En dan had ik de venijnige tikjes, het kneepje in zijn bovenarm en de schop tegen haar knie al genegeerd.
Ik heb mezelf de hele ochtend horen zeggen: 'Ophouden! Doe elkaar geen pijn! Zijn jullie nou helemaal gek geworden? Als dit nou nog één keer gebeurd kunnen jullie allebei op jullie eigen kamer gaan zitten.' En rond 12 uur was het dan zover. Ik houd me aan mijn woord. Het gebeurde nog één keer en dus konden ze allebei naar hun kamer vertrekken. Sep ging luid snikkend naar boven, Juul probeert altijd nog even een discussie op gang te brengen. Ik duldde geen inspraak of tegenspraak en wees ook haar resoluut naar boven. En toen zei ze het. Ik heb mijn tong eraf moeten bijten, want het liefst was ik gaan opsommen waarom ze me tot waanzin drijven met hun ruzies. Onmacht was wat ik voelde. Ik kon ze niet aan. Ze luisterden voor geen meter. Na een kop thee op de bank ben ik ze allebei gaan halen en heb ze rustig duidelijk gemaakt dat hun gedrag niet acceptabel is. Ze leken onder de indruk. We hebben met z'n drietjes gegeten en ik heb ze net allebei op bed gelegd. Hopelijk heb ik een uurtje rust en kan ik bijtanken voor ... de tweede ronde, de tweede ronde, de tweeeeeeeede ronde.