75

Op het kinderdagverblijf van Juul hebben ze mappen. In die mappen wordt over en weer, door ouders en leidsters, geschreven hoe het met de kinderen gaat. Ieder weekend ging de map mee naar huis en deed ik ons verhaal. Wat hadden we gedaan? Hoe vonden wij de ontwikkeling van Juul gaan? En uiteraard kwam ook af en toe het gedrag van Juul ter sprake. Maar over het algemeen werden het toen-en-toen-en-toen-verhalen. Daar wilde ik vanaf en schreef een ander soort verhaal, meer een column. 'Assepoester' heette het. Ik vond het een leuke 'column' en dus belde ik Anton en mijn moeder om het voor te lezen. Allebei waren van mening dat ik met dit geschreven stukje iets moest doen. Ik heb de Margriet en Libelle overwogen, daarna Ouders van Nu en Kinderen en besloot uiteindelijk om het als blog te 'publiceren'. Ik maakte een blog aan bij Blogger.com en gaf het adres door aan mijn ouders, zus, broer en Anton. Ik vond het niet echt nodig dat iedereen het ging lezen. Ik schreef zo af en toe nog wat blogs en langzamerhand versprak ik me een paar keer en van het één kwam het ander. Op de verjaardag van Anton in januari was onze hele vriendenkring op de hoogte en voor ik het wist, kreeg ik allemaal reacties. De reacties zette mij weer aan om verder te schrijven en nu schrijf ik dus mijn 75ste blog!
Gisteren heb ik ze allemaal weer eens gelezen. Eén jaar in vogelvlucht. Ik vind het erg leuk om te doen maar twijfel ook weleens of ik ermee door zal gaan. Het leuke is dat iedere keer als ik twijfel er wel iemand vraagt wanneer ik een nieuwe blog ga schrijven. En dus blijf ik enthousiast. Ondertussen ben ik wel nieuwsgierig naar mijn lezers en lezeressen! Ik heb het idee dat er heel wat mensen zijn die Nan's wereld lezen. Wie zijn jullie en hoe zijn jullie hier terecht gekomen? Laat dus, voor deze ene keer, van je horen! Blijf ik schrijven!