25 oktober 2006

Van ballenbak tot pannenkoekenhuis

Met de zomervakantie nog vers in ons geheugen is de herfstvakantie alweer in volle gang. En aangezien er veel ouders van tegenwoordig geen idee hebben hoe ze hun kinderen thuis moeten vermaken (hoe deden ze dat vroeger???), wordt er weer van alles uit de kast getrokken om de kinderen te entertainen. Mocht het zo zijn dat zoon- of dochterlief liever thuisblijft om met zijn of haar speelgoed te spelen... pech... Papa en Mama hebben vrij genomen en slepen hem of haar overal mee naar toe. Bang dat de verveling zal toeslaan, is er voor iedere dag iets leuks gepland. Godzijdank zijn alle pretparken open tot na de herfstvakantie. En dus is elke dag gevuld met ballenbakken, speeltuinen, pretparken, dierentuinen, zwembaden, bioscopen, bowlingbanen, McDonalds of pannenkoekenhuisjes. Je moet er toch niet aan denken om een week lang thuis te zitten. Bovendien zijn er vaak geen clubjes en lessen in de vakantie, dus het hele ritme is naar de knoppen. Met leuke dingen doen, is de leegte dan weer opgevuld.
Vandaag heb ik echter ook een 'pretpark' bezocht. Niet omdat ik bang ben voor verveling. Ik ben graag thuis 'bezig' met de kinderen. Een boswandeling of een fietstocht vinden wij ook al leuk en mijn kinderen zijn erg tevreden met onze achtertuin of de speeltuin in de straat. Maar vandaag zijn we naar Sprookjeswonderland geweest in Enkhuizen. De kinderen vonden het geweldig. Kabouters, sprookjes en een treintje. Het was er afgeladen vol met buggy's, gillende kinderen en huilende baby's. Dat was echter niet hetgene waar ik mij aan gestoord heb. Nee, dat waren de vaders die het niet konden laten om hun zaken te blijven doen via de mobiele telefoon. De decadente moeders die vonden dat hun kind meer recht had om naar Pinokkio te kijken dan mijn kinderen. En de steeds terugkerende zucht van irritatie omdat het kind niet luisterde, niet deed wat hem werd opgedragen of niet op commando reageerde. Relax mensen dacht ik nog. Voor mij is zo'n bezoekje aan Sprookjeswonderland een uitje, voor hen lijkt het dagelijkse kost te zijn. En dan is het niet meer zo leuk. Alles wat gewoonte wordt, kan irriteren. Dus lieve ouders, blijf eens een dagje thuis. Wandel een stukje door de wijk, laat ze naar de Bob de Bouwermacaroni zoeken in de supermarkt, maak paddestoelen van wc-rolletjes of ga taart bakken. Een kinderhand is gauw gevuld!

1 opmerking:

Anoniem zei

weet je wat het is... als 'ze' thuis blijven zou het wel eens rommelig kunnen worden of ojeeeeee vies en de hulp komt ook pas weer volgende week......

gelukkig denk ook ik daar anders over.. Hier staat een pyamadag hoop op het favolijstje :D dat betekent in pyama op de bank het liefst onder een deken film kijken met wat lekkers erbij of lego-en of nou ja kan wel even doorgan maar dan word dit een blog in een blog ;-))

knuffelssss