Mooi

Mooi. Juul vindt zichzelf vooral mooi. Ik vind het 'mooi' om te zien dat een meisje van drie jaar zo met zichzelf bezig is. 's Morgens zoekt Juul haar eigen kleren uit en ondanks dat ik nog weleens hardop twijfel over de combinatie, laat ze zich niet uit het veld staan. 'Het is mooi Ma-ma!' en gelijk heeft ze. Wie ben ik om dat te betwijfelen? Dit kleine schepsel heeft style en laat zich door niets of niemand tegenhouden. Drie dagen geleden zocht ze een jurk uit om op het kinderdagverblijf mee te pronken. 'Ze zullen hun ogen niet geloven' zei ze met een air van heb-ik-jou-daar. En ze kreeg gelijk. Er was geen leidster die er niets over gezegd heeft. Iedereen vond haar prachtig. Ze wapperde haar haar nonchalant naar achteren en genoot zichtbaar van alle complimenten. En als er ook maar iemand dacht dit meisje te kunnen negeren dan ging ze voor diegene staan, draaide een rondje, streek haar jurk glad en vroeg: 'En... wat vind je ervan? Mooi hè?' En heb dan maar eens het lef om dat kleine grietje te kwetsen. Een vriendinnetje kwam op haar aflopen en draaide een rondje met haar jurk. Juul bekeek aandachtig de jurk en lachte lief naar het meisje. 'Je hebt een mooie jurk hoor, MAAR ik vind die van mij wel mooier.' En daar kon het vriendinnetje het mee doen.
Ik vind het prachtig. Zo'n klein mensje met zoveel zelfvertrouwen. Ik hoop van harte dat ze dit haar hele leven zal behouden. Op een bescheiden manier welteverstaan, want aan arrogantie heb ik een bloedhekel. Af en toe denk ik weleens; ik kan nog een hoop van die meid leren!