Als we niet beter zouden weten, leek het zwembad al uren open. Maar we wisten wèl beter, 10 uur waren de deuren geopend. Ik keek op mijn horloge. Half 12. Ik zag het al voor me hoe het vanochtend gegaan moest zijn. Om kwart voor 10 waren de meest enthousiaste vaders en moeders al richting het zwembad gerend. En toen om 10 uur een medewerker het hek had opengemaakt, was het net zo gegaan als bij een concert. Duwen, trekken en ellebogenwerk. En dat om een stoel vooraan bij het zwembad te bemachtigen. Ik zag verzwaarde handdoeken voor me die vanachter de horde mensen naar de stoelen werden geslingerd. En daar zaten ze dan om half 12. Pontificaal vooraan. Te gniffelen omdat er voor ons geen enkele stoel meer vrij was.
Terwijl wij een plekje zoeken waar we onze handdoeken even kunnen leggen, horen we veel gillende kinderen en nog meer commanderende ouders. "Mark, NIET in het diepe", "Britt, DOE je bandjes NU om", "Als je het waagt Alexander, HIER BLIJVEN!", "Noortje, moet Mama nou weer opstaan. LUISTEREN!". Als we om ons heen kijken, zien we een overstuur mannetje die niet op de grote opblaas-orka wil die zijn vader, blijkbaar met heel veel moeite, heeft opgeblazen. Hakkelend vertelt hij zijn vader dat hij de orka niet leuk vindt. Maar of het mannetje nou wil of niet, Papa vindt het wel leuk en dus wordt hij op de orka in het water geduwd met de mededeling dat Papa dat ding niet voor niets heeft meegenomen. Rechts staat een moeder te schreeuwen dat ze niet heel de dag de tijd heeft, terwijl haar dochtertje bovenaan de glijbaan probeert haar angst te overwinnen en zich afvraagt of ze wel echt naar beneden wil glijden.
Ondertussen voorzien wij onze kinderen van hun zwembandjes en spreken af wie welk kind in de gaten houdt. We vragen of Juul zin heeft om van de glijbaan af te gaan en of Sep het leuk zou vinden om naar het bubbelbad te gaan. Bij ons geen geschreeuw vanaf de waterkant, maar actieve deelname in het koude water. We spelen, glijden, bubbelen en spetteren met de kinderen en ze vinden het geweldig. Wij ook. Geen gecommandeer vanaf de waterkant, geen geschreeuw, gewoon relaxed. Niets moet, alles mag. Vakantie! Genieten met z'n viertjes en geen gedonder!
2 opmerkingen:
Precies Nanda, meedoen met je kinderen is toch het allerleukst? Wat erg, van die overspannen ouders die de grenzen van hun kinderen gewoon overschrijden omdat zij het zelf zo leuk vinden.
hahaha wij hebben aan het zwembad een lijst kunnen maken met de do's en dont's van de opvoeding. Veel dont's weinig do's gezien. Denk dat we jullie actieve weg gaan volgend, dan heb je het volgens mij zelf ook echt het leukst!!
Een reactie posten