27 september 2006

Fout

Schijnbaar ben ik opgegroeid in het tijdperk van de foute muziek. Mijn interesse voor muziek kwam vrij laat. Terwijl mijn klasgenootjes al luidkeels meezongen met Duran Duran en Wham, stapte ik pas in de wereld van muziek toen Elton John een hit had met 'Nikita'. We hebben het dus over 1986. Ik heb weleens gelezen dat je muzikale voorkeur ontstaat tussen het 12e en 20e levensjaar. In mijn geval is dat 1987 tot 1995. En als ik de muziekzender Q-Music mag geloven, was er toen heel veel foute muziek. Ik luister iedere morgen naar 'Het Foute Uur' bij Q-Music en doe dat met heel veel plezier. Op dinsdag- en donderdagmorgen mis ik vaak het eerste half uur omdat ik Juul naar het kinderdagverblijf moet brengen, maar de andere ochtenden ben ik vaste luisteraar. Mijn kinderen zitten vaak met grote ogen en open mond naar me te kijken als ik aan het meezingen ben, of fouter nog, dansen!
Herinnert u zich deze nog? Europe, Pepsi & Shirley, Paula Abdul, Mel & Kim, Level 42, Terence Trent d'Arby, Communards, Womack & Womack, Pasadenas, Yazz, Jason Donovan en Kylie Minoque.
Ik kan me herinneren dat ik helemaal fan was van Glenn Medeiros. Wie? hoor ik u denken. Glenn Medeiros. Een zanger uit Hawaii. Bruine ogen en zwarte krullen. Hij zong 'Nothings gonna change my love for you'. Ik had een fotoalbum vol knipsels en dat was heel wat, want het was niet makkelijk om informatie of foto's van hem te vinden. Hij moest het opboksen tegen de sterren van Stock, Aitken en Waterman. Hoe vaak heb ik zijn cassettebandje(!) niet gedraaid en hoe vaak stond ik niet met de deoroller van Limara te playbacken of fantaseerde ik dat ik in zijn achtergrondkoortje zat.
Deze week ben ik 's avonds even heen en weer gereden naar Gorinchem. Dat betekent anderhalf uur alleen in de auto. Anton bleef thuis bij Juul en Sep en dus kon de volumeknop op keihard. En daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. Ik heb weer eens ouderwets mee zitten brullen met Rick Astley, want daar heb ik namelijk twee CD's van. Lekker fout hè? En op de terugweg heb ik me prima vermaakt met Whitney Houston ( Ohhhhhhhhhh, I wanna dance with somebodyyyyyy). Ik heb hier en daar wat mensen raar zien kijken, maar heb me heerlijk uitgeleefd. Helaas zonder mijn Limara-deoroller!

4 opmerkingen:

Anoniem zei

En je zult het niet geloven:
Limara is nog steeds te koop! Ik zag het laatst bij een vriendin in de badkamer staan. Of zou zij.... voor de spiegel....?
Kus van zus

esther zei

Heerlijk, al die 80's en 90's muziek. Lekker nostalgisch! Bij mij was het Wham!, en A-ha..En in de latere puberjaren INXS en the Cure.

Anoniem zei

Ik zat op vrijdagmiddag steevast met mijn cassette-recorder in de aanslag om de Top 40 op te nemen! Dan werd ik altijd kwaad als de DJ zo lang door de muziek bleef ouwehoeren! Dan miste ik de intro of de eerste zin...
He, maarre... Rick Ashley???? Dat kan nu echt niet meer! Ik weet dat die rooie toen vreselijk "in" was, maar nee, daar moet je je nu overheen zetten! Ik was trouwens wel grote fan van Mel en Kim 'show show show, showin' out!'
Haha!!!

Anoniem zei

O my god, wat herkenbaar allemaal!!
En ik moet eerlijk bekennen dat ik tijdens al die autoritjes naar Almere (en terug) nog altijd meezing (of eigenlijks blér) met al die "foute"hits. Heb nl beide cd's (foute hits) in mijn bezit!
Je ziet mensen inderdaad wel eens vreemd opzij kijken als ze me inhalen!! Hoe zou dat nu kunnen...?
Groetjes Mel