Regen

Velen heb ik horen klagen vandaag. En dat terwijl ik hooguit drie kwartier buiten ben geweest. De regenbuien hadden heel wat ellende bezorgd. De buurvrouw was vergeten haar kussens van de tuinstoelen te halen en dus waren ze kleddernat. De overbuurvrouw vertelde me dat ze haar zolderraam open had laten staan en dat ze nu bang was voor lekkage. Vervolgens liepen mijn kinderen en ik langs de speeltuin alwaar alle speeltoestellen kleddernat waren en dus begon het weegeklaag van mijn twee engeltjes. In de supermarkt pikte ik een gesprek op tussen twee moeders waarvan de kinderen uitgerekend vandaag op schoolreisje waren gegaan. En dat op een dag dat de Heer nog wat meer regen gepland had.
Het is zo typisch Nederlands. Klagen over het weer. Klaagden we gisteren nog steen en been over de hitte, vandaag is het ook weer niet goed. 32 graden is too much, maar 20 graden weer te weinig. Wat willen we nou eigenlijk? Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik die hitte ook niet zo prettig vind. Het maakt me futloos, moe en mijn energie verdampt ervan. Maar nu, door deze regenachtige dag is mijn huis weer lekker op temperatuur en heeft geen saunafunctie meer. Mijn man hoeft vanavond niet te sproeien en dus kan ik een kwartier langer van zijn gezelschap genieten. Mijn kinderen drijven niet meer hun bedjes uit, maar vragen zelfs om een dekentje. Ik heb vandaag geen last gehad van hooikoorts en heb driftig in mijn huis kunnen werken zonder me drie keer te verkleden. Kortom, laat iedereen maar klagen. Deze regen is voor mij een zegen!