15 maart 2006

Heimwee

Misschien zijn er mensen die de 'comments' ook lezen. De vijfde comment op mijn laatste stukje was er een van mijn broer(tje). Mijn stukje ging over missen. Even in het kort : ik zou wel aan mijn mannen denken als ik op vakantie was, maar missen? Neeeeh, dat niet! De comment van mijn broer is geplaatst na onze vakantie. Er staat in dat het toch een beetje tegenviel. En ik moet eerlijk bekennen... het is waar.
Anton en ik zijn nu negen jaar bij elkaar. In die negen jaar ben ik al meerdere malen zonder Anton op vakantie geweest. Ook zonder Juul ging ik weleens weg. Of met Anton of met vriendinnen. Ik ben altijd erg makkelijk geweest met het achterlaten van mijn thuisfront. Maar deze keer was het anders. Ik dacht mezelf te kennen, maar nee. Er is een nieuw gevoel in mij getreden. Heimwee.
De eerste twee dagen ging het prima. Het viel me wel op dat ik veel aan Anton dacht, maar deed dat af als normaal. Maar als snel kreeg ik een naar gevoel. Het gevoel van iets missen. Ik heb er een week over na kunnen denken. Wat mankeerde mij nou? En hoe is het tot stand gekomen? Wanneer ook? De conclusie is heimwee. Heimwee naar Anton. We zijn erg hecht. We waren altijd al hecht, maar nu is het angstaanjagend hecht. De laatste anderhalf jaar is doorslaggevend geweest voor dit gevoel. Een nieuw gevoel, een nieuwe ervaring.
Voorheen genoot ik met volle teugen van mijn vrijheid. Heerlijk een week eruit naar de sneeuw of de zon, maakte niet uit. Geen verplichtingen, geen verantwoordelijkheden. Niets. Ik dacht weleens aan Anton, als hij me belde bijvoorbeeld. Maar ik heb hem nooit echt gemist. Deze keer dus wel. Na een week nadenken, heb ik geconcludeerd dat ik niet meer wegga zonder Anton. De kinderen laat ik zo achter (alhoewel ik met deze uitspraak ook voorzichtig moet zijn), maar zonder Anton vertrek ik niet meer. Nooit gedacht dat het zo ver zou komen. Dat ik niet meer zonder mijn man kon. Ik was altijd een beetje "Nobody's wife", maar die tijd is voorbij. Ik ben een enorme burgertrut geworden en ik schaam me er niets voor!

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat krijg je als je getrouwd bent.. Helemaal verslaafd! Hahaha!
Je hebt gelijk hoor, jullie horen bij elkaar, ook op vakantie!
Liefs, Carline
(alias Dirk-addict!!)

Anoniem zei

welkom bij de club :D
Ik ben waarschijnlijk nog erger, al roep ik altijd van niet maar het liefst heb ik mijn 3 mannen bij me, om me heen! Het is toch heerlijk dat je een partner hebt die tevens je soulmate is!!

(efkes klein gedichtje..)

wij met z'n twee
een onbreekbaar pact
maatjes, geliefden
gesloten in ons hart

Niemand komt er tussen
samen zijn we één
onbreekbaar vertrouwen
onvoorwaardelijk lief

samen trotseren elke storm
liefde onze liefde houd ons op de been
kom maar diepe dalen
samen klimmen we naar de top

één blik tussen ons twee
is een spraakwaterval voor een ander
onverwoestbaar, sterk
wij samen één

Liefs Manon

Tim D zei

burgerlijk zijn is goed, man!

Anoniem zei

zeker niets om je voor te schamen, is volgens mij het beste en mooiste wat je kan overkomen!!

love....................en nog veel meer dan dat!!

Anoniem zei

Degene die Nobody's wife zingt, is inmiddels ook getrouwd en heeft 3 bloedjes van kinderen! Ik wil maar zeggen, schaam je nergens voor. Liefde van je gezin is het allerbeste wat je kan overkomen, volgens mij. Ik ga zelfs wel eens met pijn in het hart naar mijn werk, omdat ik mijn 2 mannen alweer een HELE dag moet missen!! En mijn zoon is nu 3 dagen logeren, nou....pfffff...vind het moeilijk hoor!!

Henk zei

Applaus ............

Anoniem zei

he lieverd, ik vind je zelfs als burger trut een top mens. Liefs je broertje.