Telefoon

Een nieuwe mobiele telefoon zorgt bij mij altijd voor problemen. Ik raak maar niet gewend aan mijn nieuwe beltoon, waardoor ik aan het einde van de dag meestal een aantal oproepen gemist heb. Dan weet ik ook niet meteen hoe het menu in elkaar zit en welke functie ik waar moet zoeken. Dus met de gebruiksaanwijzing op schoot, ontdek ik mijn telefoon.

Nog niet zo heel lang geleden waren die telefoons er nog niet. Je kon toen nog ongestoord in de trein zitten zonder dat je wist wat je medepassagiers bezighield of waar ze op dat moment naar toe gingen. Je verzon zelf wat je die avond ging eten en belde niet je partner om te vragen waar hij zin in had, terwijl je voor het koelvak stond. Als je in de file terecht kwam en dus te laat op een afspraak, kon je je pas verontschuldigen als je op de plaats van bestemming aankwam. Tegenwoordig kun je iedere minuut bellen over waar je je nu bevindt en hoeveel meter je bent opgeschoten sinds je vorige telefoontje. Bovendien, als je op je vaste telefoon niet opneemt, belt iedereen meteen op je mobiele telefoon. Je bent dus altijd bereikbaar. Hoe hebben we ooit zonder die dingen gekund?

Eerlijk is eerlijk, ik gebruik mijn mobiele telefoon ook regelmatig. Even bellen dat ik eraan kom of vragen of ik nog wat kan meenemen uit de stad. Maar over het algemeen gebruik ik mijn telefoon om te SMS-en. Dat vind ik wel zoooo geweldig! Even een korte tekst en dan wachten op een antwoord. Daarop weer reageren en zo de hele dag bezig zijn. Triest maar waar! Een SMS-je kan mijn hele dag goedmaken! Ook kan ik met mijn nieuwe telefoon foto's maken! En dus probeer ik nu al drie dagen mijn kinderen op de foto te zetten. Het probleem is dat ze stil moeten zitten en dat doen ze dus niet. En zeker als ik mijn telefoon op ze gericht houdt, is omdraaien, weglopen en gek doen hun manier om te zeggen dat ik geen foto van ze mag maken. Mijn kinderen willen alleen maar iets met mijn telefoon te maken hebben als ik een videoclipje aan ze laat zien. In dat videoclipje zingen een nijlpaard en een hond het liedje "The lions sleep tonight". Daarbij danst de hond ook nog. Je zult vast begrijpen dat ik dat liedje niet meer kan horen! En daarom zit ik nu met de gebruiksaanwijzing op mijn schoot. Weg met dat zingende nijlpaard. En die achterlijke hond.