Het viel me vandaag opeens op. Als ik de kinderen niet bij me heb, ben ik een asociaal mens. Ik liep langs de kassa van de supermarkt zonder iets te zeggen. Het meisje erachter keek me niet aan en nam ook niet de moeite om mij een goede dag toe te wensen. Wanneer ik Juul of Sep bij me zou hebben, was ik begonnen met 'Goedemiddag, hier is mijn klantenkaart', vervolgens had ik netjes gevraagd of ik mag pinnen en dan had ik vriendelijk gedag gezegd en gevraagd aan de kinderen om hetzelfde te doen. Terug naar vandaag. Door de draaideur naar buiten waar ik vervolgens als een ongeleid projectiel ga oversteken. Niet eerst stilstaan, naar links-rechts-links kijken, maar gewoon doorlopen. Niet in een rechte lijn van de ene stoep naar de andere, maar gewoon kris kras om een aantal mensen en auto's heen en hopen dat ik heel aan de overkant verschijn. Daar waar ik Juul tot de orde roep, doe ik zelf alles wat niet mag. Hoe komt dat toch?
Hetzelfde geldt voor mijn taalgebruik. 'Gatverdamme' wordt 'bah' of 'jakkie', 'Godverdomme' wordt 'potverdrie' of 'he jeetje, wat is dit nou vervelend' en de woorden 'lul', 'kutwijf' en zelfs 'trut' komen niet meer voor in mijn vocabulaire. Maar... alleen als de kinderen erbij zijn. Zodra ze met één oor op bed liggen of buiten het gehoor zijn, dan ga ik los! Dan komt er een andere "ik" boven die soms zeer grof in de mond kan zijn. Wat naar toch...
En wat dacht je van autorijden? Met de kinderen aan boord rijd ik netjes, hoogstens 10 kilometer te hard. Binnen de wijk rijd ik 30, vaak nog minder. Voor iedere hobbel wordt netjes afgeremd en ik ben enorm geduldig. Laat oude mensen oversteken, geef moeders met kinderen op de fiets voorrang en ga zonder probleem op mijn rem staan als iemand op de rotonde besluit voorrang te geven aan een bekende van rechts. (Terwijl wij voorrang hebben!) Uit de boxen klinkt K3 of Kinderen voor Kinderen, uiteraard op een geschaafd volume. Neeeee, dan als ik alleen ben. Volume op keihard, Anouk of Kane. Remmen? Liever niet. Schelden naar slakken en iedereen die wat mij betreft van de weg moet. Veel te hard rijden. Hoe harder hoe beter. Wel probeer ik aardig te blijven voor oude mensen en moeders met kinderen op de fiets. Ongelofelijk niet?
Er schuilen meerdere Nanda's in mij. Het kan niet anders. In dit geval Nanda de moeder en Nanda de onaangepaste Nanda. Zolang ik ze niet door elkaar haal, gaat het goed. Als Nanda de moeder zal ik een goed voorbeeld voor mijn kinderen zijn en hoop ik ze bepaalde waarden en normen mee te geven. Als de onaangepaste Nanda heb ik nog een hoop te leren. Toch eens beter op die Nanda de moeder letten!
5 opmerkingen:
Nanda Jeckell en Nanda Hyde??
Owhhhhhhhhh zo bekent :D als de kids erbij zijn ben ik een voorbeeld figuur maar als ze er niet bij zijn BRRRRRRR Ik denk dat het komt omdat we met de kids zo bezig zijn met het goede het zo hoort het normen en waarden dat je zo af en toe eens los moet, niet dat dat zo goed is maar o zo lekker om zo nu en dan even lekker onaangepast te zijn even opladen om weer en dag het goede voorbeeld te zijn....
Liefs Manon
Hahaaaaa wat een leuk stukje!
Heerlijk stukje ..... gewoon zo laten gaan ..... die twee kanten van je zullen er toch op een of anere manier uitmoeten ..
nanda lauda, helemaal top. nee hoor soms moet het er gewoon even uit. en je bent een top moeder. dus haal ze niet door elkaar en blijf voor beide nanda's wie je bent x J
Een reactie posten