Sint Maarten

Sinte Sinte Mik Mak
Mijn moeder is een dikzak
Mijn vader is een krokodil
Die bijt mijn moeder in haar dikke bil!

Gisteren heb ik de laatste aankopen gedaan. Een lampion in de vorm van een olifant voor Sep en batterijen voor in de lichtjes. Voor Juul had ik een aantal weken geleden al een lampion van Mega Mindy gekocht. Alles is getest en 'goedgekeurd' en vanmorgen zijn er zakken snoep uitgestort boven een dienblad en dus zijn we helemaal klaar voor Sinte, Sinte Maarten!
Overal waar licht brandt, zal worden aangebeld. De keeltjes worden geschraapt als de deur zich opent, vol overgave zingen de kinderen hun liedje wanneer de man of vrouw des huizes in de deuropening verschijnt en zoekende zijn de kinderogen naar wat ze aangeboden krijgen. Gretig zullen ze graaien in de bakken, manden, potten, dienbladen vol snoep. Het zal lijken alsof ze al weken geen eten hebben gehad.
Juul en Sep zullen vanavond, glimmend van trots, hun tasjes leeggooien op de tafel. Juul zal me precies vertellen wat ze bij welke voordeur heeft gekozen en Sep zal door het dolle heen zijn over de hoeveelheid. Vol adrenaline zullen ze naar bed gaan en zal ik al het snoep opruimen in ons snoepblik. Morgen willen ze nog een keer kijken naar al dat snoep, maar overmorgen en alle dagen daarna zal er niemand meer naar vragen. Als ik de kinderen een snoepje aanbied, zullen ze vragen of ze een koekje of fruit mogen.
Mocht je je ooit afvragen hoe ze aan die Sint Maartenliedjes komen... ik heb wel een idee. Die moeder lust, helaas, wel drop, tum-tum, Marsjes en lollies. En wat krijg je daarvan? Juist, dikke billen...