Herfst

Met de zon in mijn gezicht liep ik dinsdag van de peuterspeelzaal naar huis. Juul had tussen de middag bij haar vriendinnetje een broodje gegeten en dus hoefde ik haar niet naar school te brengen. Sep had ik net achtergelaten en dus had ik tijd voor mezelf. Twee hele uren. Heerlijk! Met een bak thee ben ik lekker op mijn bankje in de tuin gaan zitten om nog even te genieten van het prachtige herfstweer. Daar zittend realiseerde ik me dat de herfst toch wel mijn favoriet is. De prachtige kleuren van de blaadjes, het zoeken naar eikeltjes en kastanjes, de met dauw beklede spinnenwebben. Ook de kinderen lijken dol te zijn op de herfst. Iedere dag is Juul op zoek naar de mooiste blaadjes die dan vervolgens in haar Roodkapjemandje worden gelegd om meegenomen te worden naar huis. Sep stopt bij ieder spinnenweb dat hij ziet en gaat op zoek naar de bewoonster ervan om vervolgens in al zijn enthousiasme om haar aan te raken het ragfijne netwerk sloopt. En dan die kou, onze adem is te zien en samen 'roken' we heel wat af tot grote hilariteit van de kinderen. Iedere ochtend zingt Juul uit volle borst: Herfst, herfst, wat heb je te koop? En gisteren betrapte ik Sep erop dat hij meezong met haar. Een week of drie geleden konden we nog net eventjes genieten van een bloeiende heide in Hilversum. Mijn moeder en ik zijn heerlijk met de kinderen gaan wandelen. Ze hebben eikeltjes verzameld, paddenstoelen gezocht en gevonden en door de heide gerend. En sinds vorig jaar vinden ze het geweldig om door de heide te rollen en hebben ze samen de grootste lol. Ja, de herfst is mijn favoriet. Ik geniet van het enthousiasme van mijn kinderen en het flauwe zonnetje op mijn gezicht en zie opeens op tegen een lange, koude, donkere winter.