"Mama, jouw hartje is ziek. Het hartje van de Opa van M. was ook ziek en die is dood. Zomaar. Maar dat is niet erg zegt M. want Opa is toch oud. Ben jij ook oud Mama? Ik vind het wel erg als jij dood gaat. Ik wil voor allllllllllllltijd bij jou blijven. Ik vind je lief". Het is ontroerend, maar in zijn stem is ook te horen dat hij nog steeds antwoord wil op zijn vraag. Ik vertel hem dan ook dat je allemaal dood gaat. De een wat eerder dan de ander. Er zijn Opa's en Oma's die dood gaan, maar ook baby's, jonge kinderen of mensen in de leeftijd van Papa & Mama.
"Maar ik vraag... ga jij dood?" roept hij nu geirriteerd. Ik kijk hem aan, pak hem vast en zeg: "Ja Sep, ook Mama gaat een keer dood en ik hoop dat dat nog heel lang duurt. Ik hoop dat jij dan al heel groot bent en dat je een vrouw of een man hebt en misschien wel kinderen!".
"Ik ga niet dood" zegt hij vastberaden. "En als ik wel doodga Mama dan doe ik hetzelfde als Jezus. Ik sta gewoon weer op!".
2 opmerkingen:
1 ding is wel duidelijk, op school luisteren ze wel :)
Waar kinderen al niet aan denken.
Dood gaan: hoopt niet iedereen dat dat nog heel lang duurt.
Jij denkt er logischerwijs meer over na dan een doorsnee persoon.
Weet dat er heel veel mensen zijn die hopen en bidden dat je nog heel lang bij hen bent.
Zo niet, dan sta je toch gewoon weer op.
Een reactie posten