Sinterklaas

Het is voor mij al jaren geleden dat ik nog echt in Sinterklaas geloofde. Zo rond mijn zesde kwam ik erachter dat Sinterklaas niet bestond. Ik weet het nog goed. Mijn moeder had vroeger altijd dropjes in haar jaszak. Boerderijdrop om precies te zijn! Als mijn moeder zich in de huiskamer bevond, pikte ik altijd een dropje uit haar jaszak. Het moet eind november geweest zijn toen ik mijn moeder nergens kon bekennen en dus besloot om haar zak te inspecteren op eventuele dropjes. Helaas kwam ik alleen wat papiertjes tegen. Nieuwsgierig als ik ben, bekeek ik de papiertjes aandachtig en wat schetste mijn verbazing? Het waren de verlanglijstjes van mijn zusje en broertje en uiteraard ook die van mij. Had Sinterklaas die niet meegenomen een paar nachten geleden? Hier klopte iets niet. Zonder er bij na te denken, stapte ik op mijn moeder af. Sinterklaas bestaat niet beweerde ik stellig. Wachtende op ontkenning, gaf mijn moeder meteen toe dat het inderdaad zo was dat Sinterklaas niet bestond. Zij kocht de cadeautjes en of ik het geheim wilde houden voor mijn zusje en broertje. Ik wist niet wat ik hoorde. In mijn herinnering ben ik gaan huilen, maar of dat daadwerkelijk zo was, weet ik niet meer.
Rond deze tijd moet ik er vaak aan denken. Vol vertrouwen maken de kinderen de mooiste tekeningen, de meest bescheiden verlanglijstjes die ik ooit gezien heb en kijken ze met open mond naar het Sinterklaasjournaal. Voor Juul en Sep is deze man echt. Alles staat in teken van Sinterklaas. Moeders heeft weer (al zeg ik het zelf) een prachtige aftelkalender gemaakt en iedere morgen wordt er weer een stickertje geplakt. Vanmorgen riep Juul tegen Sep dat hij nu moest gaan oppassen, want de Sint was bijna in Nederland. Accuut gingen de laatste broodkorstjes richting zijn mond. Iemand schijnt hem gezegd te hebben dat hij zijn bord moet leegeten van Sinterklaas. (Ooohhh, wie zou dat nou zijn?). Maargoed, vol verwachting klopt hun hart en staan wij dus aanstaande zaterdag te vernikkelen van de kou in de haven van Almere. Met uiteraard twee heel gelukkige kinderen!
Vroeger gingen wij naar de haven van Vlaardingen waar mijn oma woonde. Ik herinner me geen kou, regen of wind. Ik herinner me die statige Sinterklaas en de vlinders in mijn buik. En de heerlijke spanning of er een cadeautje in mijn schoen zou komen!